Msza prymicyjna w WSDTS w Krakowie
Środowe popołudnie, 13 czerwca 2012 r. wpisało się w sposób szczególny w historię WSDTS w Krakowie – o godzinie 18.00 dziewięciu tegorocznych neoprezbiterów w przyseminaryjnym kościele pod wezwaniem Maryi Wspomożycielki Wiernych odprawiło swoją Mszę prymicyjną. Eucharystii przewodniczył ks. Dawid Nowak, a Słowo Boże do neoprezbiterów i wszystkich zebranych wygłosił ks. Wojciech Życiński, wykładowca teologii dogmatycznej na UPJPII i w naszym seminarium.
W swojej homilii ks. Życiński powiedział, że poprzez święcenia kapłańskie, które przyjęli 19 maja, neoprezbiterzy pozwolili się przybić do krzyża Chrystusowego na zawsze, aż w nieskończoność. W ten sposób złożyli Chrystusowi wszystko, nie zatrzymując niczego dla siebie. Ks. Wojciech wyjaśnił też, że dla współczesnych następców Chrystusa najważniejszym jest miłość, głębokie życie modlitwy, solidarność, otwarcie na paradoksy Ewangelii błogosławieństw. W dzisiejszym świecie, w którym tak wiele środowisk przeżywa zagubienie i doświadcza kryzysu tożsamości, potrzeba pasterzy, którzy są świętymi liderami prowadzącymi ewangelicznym szlakiem ku wartościom, które sycą głód wartości i koją niepokój serca.
Słowo kaznodziei co rusz było przeplatane głębokimi życzeniami dla neoprezbiterów. W swoich życzeniach ks. Życiński wyraził wolę, aby neoprezbiterzy byli królami w niewidzialnym wymiarze duchowym, głosząc, że Chrystus, Najwyższy Kapłan, jest naszym Królem, że Jego można umiłować aż do szaleństwa, powierzając Mu wszystko: swoją młodość, swoje marzenia, swoje uczucia i pamiętając, że w języku Biblii „królować”, to znaczy „służyć”. Życzył także, aby na kapłańskim szlaku posłania nie szukali nigdy wyimaginowanych wrogów, nie potępiali pogan z nowych Areopagów i nie upatrywali ukrytych spisków, lecz aby szli do rodziny ludzkiej jako posłańcy Ojca z Niebios, głosząc wartości Jego Królestwa, aby szli, bo czeka na nich Kościół i Zgromadzenie Salezjańskie.
Leonard Szewczyk SDB
