Głosząc Ewangelię zmieniać życie innych ludzi. Miesięczny dzień skupienia.
W piątkowy wieczór i sobotnie przedpołudnie (20-21 stycznia br.) wspólnota WSDTS w Krakowie przeżywała miesięczny dzień skupienia, który przeprowadził ks. Rafał Wroniecki SDB, pedagog i nauczyciel religii w Szkołach Salezjańskich w Ostródzie.
Rewizję naszego życia duchowego rozpoczęła adoracja Najświętszego Sakramentu w piątek. Natomiast w sobotę, po porannej Jutrzni, miały miejsce konferencja ks. Rafała, adoracja i okazja do spowiedzi, a następnie uroczysta Eucharystia, której uwieńczeniem było ćwiczenie dobrej śmierci.
W wygłoszonej konferencji ks. Rafał zwrócił uwagę, że nakaz, jaki nam zostawił Jezus, sprowadza się właściwie do 4 elementów, do tego, abyśmy poszli, głosili Ewangelię, uzdrawiali chorych i uwalniali zniewolonych. Tymczasem, mimo iż idziemy i głosimy Słowo Boże, nasze głoszenie sprowadza się tylko do mówienia o Ewangelii, a naszemu wyjściu do ludzi nie towarzyszy nigdy uzdrawianie i uwalnianie. A w rzeczywistości potrzeba niewiele. Trzeba, abyśmy dla ludzi „tracili” czas, potrafili ich wysłuchać i służyli im sakramentami i głoszeniem Słowa Bożego. W codziennym życiu kapłańskim nie musimy być charyzmatykami, abyśmy przez naszą zwykłą modlitwą przyprowadzali ludzi do Boga. Nie musimy być egzorcystami, abyśmy pomagali zniewolonym ludziom. Wystarczy z nimi być, za nich i z nimi się modlić, spowiadać ich, nieść im Chrystusa, błogosławić im..., a ich serca na pewno otworzą się na Boga.
W homilii podczas Mszy świętej ks. Rafał odwołał się do swojego doświadczenia egzorcysty diecezji drohiczyńskiej, kiedy pracował w Szkołach Salezjańskich w Sokołowie Podlaskim. W swoim słowie zwrócił uwagę, że dziś w kościele niewiele mówi się o szatanie, gdy tymczasem roztrząsa o nim świat popkultury. Posługa egzorcyzmowania, jak mówił ks. Rafał, bardzo mocno zmieniła jego kapłaństwo, które jest mocne mocą samego Chrystusa. W tym czasie doświadczał bardzo często pokus zaniechania modlitwy czy nawet odejścia od Boga, ale Bóg ciągle mu powtarzał: „Przecież cię nie zostawię”.
W zakończeniu homilii ks. Rafał wyraził gorące przekonanie, że Pan Bóg chce naszego kapłaństwa, skoro tyle lat formacji seminaryjnej mamy za sobą. Zapewnił nas, że nie mamy czego się lękać, gdyż moc, jaką otrzymamy w momencie święceń, jest o wiele silniejsza niż jakikolwiek demon. Równocześnie zachęcił słowami czytania z komplety: „(...) czuwajcie. (...) Mocni w wierze przeciwstawcie się jemu”, gdyż wiara w Jezusa Chrystusa pokona każdego złego ducha. I najważniejsze, to właśnie Chrystus ma być jedyną motywacją bycia tutaj w seminarium, a w przyszłości jedyną motywacją naszego kapłaństwa.
Leonard Szewczyk SDB
