„...słuchajcie go, kochajcie go, bądźcie mu posłuszni...
Prezentujemy poniżej ostatni list Przełożonego Generalnego ks. Pasquala Chiaveza V. SDB
Do wszystkich razem i każdego Współbrata z osobna
Drodzy Bracia,
Nie wyobrażacie sobie, jak głęboką radość odczuwałem tego wieczoru, 30 stycznia br, kiedy wraz z arcybiskupem Cezarym Nosiglia - ordynariuszem Turynu, wieloma współbraćmi i rzeszą młodych z Salezjańskiego Ruchu Młodzieżowego, mogłem towarzyszyć relikwiom ks. Bosko, które - ulicami Turynu - powracały na Valdocco. Tam, w Bazylice, wypełnionej po brzegi, oczekiwali na nie młodzi ludzie, śpiewający „Ksiądz Bosko powraca”.
Powrót ks. Bosko do domu, po tym jak odwiedził swoich Synów na całym świecie, w miejscach gdzie oni żyją, zrodził we mnie myśl o Was i skłonił mnie do napisania do Was tego osobistego listu. Znów na Valdocco, ks. Bosko chce dotrzeć do wszystkich młodych, zwłaszcza tych najbardziej potrzebujących. Czyni to przez Was, którzy jesteście wezwani, aby Go dziś reprezentować.
Właśnie ustępuję z mojej posługi Przełożonego Generalnego, która została mi powierzona po raz pierwszy 2 kwietnia 2002 roku. To już tak dawno. Tamtego dnia Pan powołał mnie, abym reprezentował ks. Bosko pośród Was i całej Rodziny Salezjańskiej. Wyznam Wam, iż uznaję to za łaskę - zupełnie niezasłużoną - że mogłem z każdym dniem coraz bardziej utożsamiać się z naszym Ojcem, z Jego zatroskaniem o Zgromadzenie, z Jego pasją, którą byli dla Niego młodzi. Choćbym nie wiem jak bardzo chciał Bogu za to dziękować przez resztę mojego życia, nie zdołam nigdy spłacić tego długu względem Bożej miłości. Niech Bóg będzie błogosławiony na wieki!
Moje dziękczynienie rozciągam na wszystkich Was i każdego z osobna, Drodzy Współbracia! Czułem się przez Was akceptowany i bardzo kochany, nawet jeśli wiem, ze te wszystkie wyrazy szacunku i miłości, które otrzymywałem, wyrażały Wasze uczucia oraz synowskie nabożeństwo do Ks. Bosko. Przywiązanie i zrozumienie, dyspozycyjność i posłuszeństwo, które wielu z Was mi okazywało były dla mnie skutecznym wsparciem w sprawowaniu mojej posługi. Niech Bóg Wam błogosławi, tak jak i ja z całego serca Wam błogosławię!
Nie będę ukrywał przed Wami, że w ciągu tych dwunastu lat mojego posługi Przełożonego nie brakowało troski i cierpień, tym boleśniejszych im bardziej niezrozumiałych i niespodziewanych. Także ja, podobnie jak ks. Bosko we śnie o różanej alei, szedłem wśród kolców... Doświadczone cierpienia i przeżyte osamotnienia, pomogły mi zobaczyć z większa jasnością dobro, jakie Bóg dokonuje poprzez każdego z Was. Mogę Wam powiedzieć, że dziś czuję się dumniejszy z bycia salezjaninem, nie tylko dlatego, że mam za Ojca naszego świętego Założyciela, ale także dlatego, że mam Was, jako braci.
Jestem pewny, że ten kto zostanie wybrany po mnie będzie się troszczył „o Was i Wasze zbawienie”. Tak jak pewnego dnia ks. Bosko, tak i ja Was dziś proszę: „słuchajcie go, kochajcie go, bądźcie mu posłuszni, módlcie sięza niego, tak jak czyniliście wobec mnie”. A Maryja Wspomożycielka, Matka i Mistrzyni Ks. Bosko oraz każdego z nas, niech Was prowadzi i Wam towarzyszy w przeżywaniu Waszej konsekracji. Dziękuję z całego serca.
Rzym, 24 marca 2014
ks. Pascual Chavez V. SDB,
Przełożony Generalny
