Inspektoria św. Wojciecha Piła

Dzisiaj zaczynam być uczniem. Niech żadne stworzenie, widzialne lub niewidzialne, nie przeszkadza mi w dołączeniu do Jezusa Chrystusa. Nawet jeśli przytłaczają mnie najokrutniejsze męki, ja pragnę jedynie dotrzeć do Jezusa Chrystusa. Cóż mi po słodyczach tego świata i mocarstwach ziemi? Piękniej jest umrzeć dla Chrystusa Jezusa niż panować aż po krańce wszechświata. To Jego szukam – umarł za nas; Jego pragnę – dla nas zmartwychwstał. Moje narodziny się zbliżają. Pozwólcie mi ogarnąć najczystsze światło. Kiedy mi się to uda, będę człowiekiem. Zgódźcie się, że naśladuję mękę mojego Boga. Moje ziemskie pragnienie zostało ukrzyżowane, nie ma już we mnie ognia, by miłować materię, ale „woda żywa” (J 7,38), która szmerze i szumi w moim sercu: „Chodź do Ojca”. Nie mogę już delektować się nietrwałym pokarmem lub słodyczami tego życia. Pragnę chleba Bożego, ciała Jezusa Chrystusa, syna Dawida, a za napój chcę Jego krwi, która jest nieskazitelną miłością.