Aleksandrów Kujawski - NMP Wspomożenia Wiernych
Parafia pw.: NMP Wspomożenia Wiernych
data erygowania: 25 kwietnia 1990 r.
proboszcz: ks. Ireneusz Śliwiński
wspólnota: Aleksandrów Kujawski
ul. F. Szczygłowskiego 5
87-700 Aleksandrów Kujawski
tel.: (54) 282-42-49
mail: aleksandrow-ww@salezjanie.pl
strona internetowa: http://aleksandrow-wspomozycielka.pl/
Rys historyczny wspólnoty NMP Wspomożenia Wiernych w Aleksandrowie Kujawskim.
Pierwsi salezjanie przybyli do Aleksandrowa Kujawskiego 13 sierpnia 1919 roku, aby na zaproszenie ks. Franciszka Szczygłowskiego objąć prowadzenie szkoły noszącej nazwę: Szkoła Realna Polskiej Macierzy Szkolnej. Ksiądz Szczygłowski jako inicjator tego dzieła oświatowego pragnął zapewnić mu dalszy rozwój i stabilizację, stąd za pozwoleniem i akceptacją kurii diecezjalnej kujawsko - kaliskiej zaproponował salezjanom przejęcie szkoły i podjęcie w niej pracy wychowawczej. 14 września 1923 roku ks. biskup Stanisław Zdzitowiecki poświęcił kamień węgielny pod budowę gmachu w którym mieścić się miało przyszłe Kolegium Kujawskie X.X. Salezjanów. Po czterech latach prac budowlanych 25 czerwca 1927 roku uroczystego otwarcia i poświęcenia internatu dokonał kardynał August Hlond - Prymas Polski. Liczba uczniów gimnazjum niemal stale przekraczała 200 osób, a w roku szkolnym 1930/31 osiągnęła nawet liczbę 310 uczniów.
Niemcy 15 października 1939 r. aresztowali i rozstrzelali 18 listopada koło Górnej Grupy wraz z grupą innych duchownych ksiądza dyrektora Francisza Malornego, ks. Ignacego Czogałę oraz trzech asystentów: kl. Bonawenturę Kołubowskiego, kl. Wincentego Żukowskiego i kl. Czesława Bertela. Natomiast budynki szkolne zamieniono na szpital wojskowy.
W okresie powojennym po początkowym otwarciu gimnazjum decyzją Prezydium WRN przekazaną salezjanom pismem z 24 czerwca 1955 roku aleksandrowska placówka została zamknięta. Wystarczającym argumentem prawnym wykluczającym całkowitą eksmisję z zakładowych budynków, okazało się istnienie zakładowej kaplicy. Owocem starań zgromadzenia, kurii włocławskiej oraz wielu ludzi dobrej woli było pozostawienie salezjanów do obsługi duszpasterskiej tej kaplicy. Księża przenieśli się do budynku, w którym się ona mieściła, a przejście do skrzydła zajmowanego przez nich zostało zamurowane. Odtąd kaplica zakładowa stała się punktem zaczepienia salezjanów w Aleksandrowie na najbliższe kilkadziesiąt lat. Jako publiczne miejsce kultu, cieszyła się dużą popularnością wśród wiernych. Status pracy salezjańskiej w Aleksandrowie został uregulowany dopiero w 18 lat po zamknięciu szkoły. Dnia 9 sierpnia 1973 roku ks. bp ordynariusz włocławski Jan Zaręba wydał dekret, na mocy którego przy kaplicy zakładowej ustanowiony został Samodzielny Ośrodek Duszpasterski wydzielony z parafii Przemienienia Pańskiego. Rozpoczęto więc prowadzenia samodzielnego duszpasterstwa. Rok 1978 przyniósł kolejne ważne wydarzenie, a mianowicie Samodzielny Ośrodek Duszpasterski decyzją biskupa włocławskiego został na stałe powierzony Towarzystwu Salezjańskiemu. Był to kolejny krok zmierzający do utworzenia nowej parafii w Aleksandrowie Kujawskim. Wreszcie z parafii Przemienienia Pańskiego wydzielono dekretem Biskupa Włocławskiego z dnia 25 kwietnia 1981 roku nową parafię Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, organizując ją przy kaplicy Towarzystwa Salezjańskiego. Dekret wszedł w życie z dniem 3 maja 1981 roku. Administratorem parafii został ks. Stefan Metrycki. Od roku 1982 do 1987 funkcję proboszcza pełnił ks. Marian Chojnacki.
W kwietniu 1985 roku z racji odbywających się misji parafialnych sprzed kaplicy przeniesiono w uroczystej procesji krzyż misyjny, który stanął na placu pod budowę kościoła Prace budowlane rozpoczęto 1986 roku. W licznych pracach pomagali społecznie parafianie tak, że posuwał się one stopniowo naprzód. W roku 1987 zalany został między innymi strop górny na budynku gospodarczym oraz filary w dolnym kościele. Nowy etap budowy wiąże się z osobą ks. Stanisława Salamonowicza, za którego w 1991 r. rozpoczęto korzystanie z dolnego kościoła a w ponad rok po jego śmierci 24 grudnia 2009 roku zaczęto regularnie korzystać w niedziele i uroczystości z kościoła górnego, którego wykańczanie i wyposażanie trwa do tej pory.
(oprac. na podstawie publikacji ks. Jarosława Wąsowicza SDB)
