Inspektoria św. Wojciecha Piła

Dziś piękny etap wędrówki. Typowo wielkopolski krajobraz; równinny, wśród pól i lasów.
Wielka otwartość ludzkich serc w mijanych miejscowościach: Nowa Wieś, Pawłowice i kończący etap Poniec. Wszędzie witano nas z uśmiechem i przygotowanym obfitym poczęstunkiem.

Jak zwykle pielgrzymka spotyka się z wielką otwartością domów i serc – dość że w ciągu 20 minut od przybycia, wszyscy pielgrzymi znaleźli gościnę i nocleg u mieszkańców.
XX Jubileuszowa SPE obfituje w wiele niespodzianek. Tak było również i tutaj. Podczas wieczornej ewangelizacji zarówno pielgrzymi jak i wszyscy zgromadzeni na spotkaniu skosztować mogli kawałek urodzinowego tortu – w końcu SPE „stuknęła” już 20-tka, a to dobry powód do świętowania :).
Była modlitwa, wspólny śpiew, była też wspaniała zabawa z dziećmi i mieszkańcami na ponieckim rynku. A później, w kościele parafialnym był też czas na chwile refleksji i świadectw, których nie mogło zabraknąć podczas wędrówki na Jasną Górę.

Po tak ciepłym przyjęciu żal opuszczać gospodarzy, ale czas ruszać w dalszą wędrówkę. I gdzieś tam w sercu każdemu wracają słowa dzisiejszej konferencji ewangelizacyjnej:

Nowa ewangelizacja wg Jana Pawła II

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus…..

Jak większość z nas wie, myśl powstania Salezjańskiej Pielgrzymki Ewangelizacyjnej zawiązała się w dniach pielgrzymowania młodych w 1991 roku na Jasną Górę, gdzie odbywało się VI spotkanie młodych całego świata z PIOTREM NASZYCH CZASÓW - JANEM PAWŁEM II. Zapraszając do Częstochowy, Jan Paweł II powiedział, "gdzie można lepiej zrozumieć, co znaczy być dziećmi Bożymi, jeśli nie u stóp Matki Boga? (...) również i dziś udajemy się do sanktuarium, które dla narodu polskiego ma szczególne znaczenie, jest to miejsce ewangelizacji i nawrócenia, miejsce, do którego przybywa tysiące pielgrzymów pochodzących ze wszystkich stron kraju i świata." Jan Paweł II potraktował spotkanie w tym miejscu jako wyzwanie w dziele nowej ewangelizacji młodych. Termin "nowa ewangelizacja" to klucz do zrozumienia wymiaru duszpasterskiego pontyfikatu Jana Pawia II. Celem nowej ewangelizacji  jest ożywienie wiary i chrześcijańskiego świadectwa w całym Kościele. Dzieło nowej ewangelizacji winno przygotować nowy Kościół na progu trzeciego tysiąclecia. Światu, który traci wiarę w postęp materialny i nie pokłada już nadziei w przyszłości, Jan Paweł II głosi Prawdę o Chrystusie i Jego Ewangelii; prawdę o sensie historii, która w Chrystusie znajdzie ostateczne wypełnienie. My jako Kościół, ale przede wszystkim jako wspólnota musimy być świadomi  wyzwań płynących z podejmowanego dzieła nowej ewangelizacji. Stąd nie tylko mamy nawracać tych najbardziej zagubionych, ale przede wszystkim zwrócić uwagę na siebie. Kolejnym ważnym wątkiem w dziele nowej ewangelizacji jest dążenie do świętości o której bardzo często mówił nasz patron św. Jan Bosco jak i jego wychowanek, św. Dominik Savio.

Warto podkreślić, że Nowa Ewangelizacja to odnowiony sposób głoszenia Dobrej Nowiny. Jest ona pewnym typem ewangelizacji . Kieruje się ona do tych chrześcijan, dla których Ewangelia przestała już być Dobrą Nowiną o zbawieniu. Głównym zadaniem nowej ewangelizacji jest ukazanie Boga w Jego relacji do człowieka. Dlatego jej podstawową zasadę stanowi prawda o miłości Boga do ludzi: „Człowiek jest kochany przez Boga!” Nowa ewangelizacja, podkreśla jednak z całym naciskiem Jan Paweł II, nie polega na głoszeniu »nowej Ewangelii«, której źródłem bylibyśmy my sami. Papież zakłada absolutną wierność Ewangelii Jezusa Chrystusa, której zasadniczą treść bez trudu zdolny jest pojąć i przyjąć, a którą Kościół jest winien człowiekowi. Jan Paweł II jest nie tylko inicjatorem nowego zrywu ewangelizacyjnego Kościoła. Posiada On bardzo jasno wypracowany program. Według niego „nowa ewangelizacja” to głoszenie Ewangelii zawsze niosącej nowość i musi być prowadzona „z nową gorliwością, nowymi metodami i z zastosowaniem nowych środków wyrazu”.  Nie chodzi tutaj o powtórną, ponowną ewangelizację, ale o taką nową ewangelizację, która zdaniem papieża „musi dać odpowiedź spójną, trafną i przekonywującą, zdolną umocnić wiarę katolicką w jej podstawowych prawdach, w jej wymiarze indywidualnym, rodzinnym i społecznym”. Ewangelizacja ma być najpierw nowa w swoim zapale i gorliwości. Źródłem tego zapału jest przede wszystkim Duch Święty, który „przynagla do głoszenia wielkich dzieł Bożych” oraz pokolenie ludzi młodych, czyli nas J którzy odrzucając konformizm, wprowadzają pogodę i radość przy zdobywaniu właściwych postaw moralnych. Zapał ten otrzymujemy również z przemieniającego spotkania z Bogiem żywym; wypływa ona z osobistego doświadczenia bliskości Boga, dotknięcia Jego Miłości. W takiej sytuacji pojawia się spontaniczne, naturalne pragnienie przekazania tej Miłości innym.  Człowiek, który uświadomi sobie wielkość łaski zbawienia, niejako dotknie Miłości Boga, nie może zatrzymać tego dla siebie, zaczyna się tym dzielić.

Kolejno „nowa ewangelizacja” dotyczy nowych metod głoszenia Ewangelii, które bardziej odpowiadają mentalności człowieka współczesnego. I dlatego ważną sprawą w głoszeniu Ewangelii jest posługiwanie się odpowiednimi metodami. Muszą się one zmieniać w zależności od wieku, mentalności, stylu życia, doświadczenia odbiorców. Nie chodzi tu o zmianę zasad wiary, chodzi jedynie o sposób ich przedstawienia, należy robić tak, aby sposób ten był jak najbardziej trafny. Nie można zapomnieć, że metody mają być jedynie narzędziami, narzędziami a nie celem nowej ewangelizacji. Głoszenie słowa Bożego wymaga czytelnych form i nowych metod. Jan Paweł II za najważniejszą i najskuteczniejszą metodę nowej ewangelizacji uważa świadectwo życia wiarą osób i wspólnot. Nowa ewangelizacja domaga się nowych ewangelizatorów. Powinni oni być osobami duchowymi z całym bogactwem treści tego słowa, stąd Jan Paweł II głosząc  prawdę o Chrystusie i Jego Ewangelii wzywa nas do własnego rachunku sumienia.

Nowa musi być również forma – zmiana głoszenia treści na bezpośrednie i wprost, treści jasnych i zbawiennych, z wykorzystaniem wszelkich możliwych środków. Papież mówił wprost, że język przekazu musi być konkretny i dostosowany do okoliczności. Ewangelizacja nie polega na przekonywaniu kogokolwiek o prawdziwości systemu. Polega na przeżywaniu zbawienia; na przeżywaniu zbawienia dzisiaj. Chodzi o to, żeby chrześcijanie ożywili w sobie odpowiedzialność za przekaz tej Ewangelii, żeby byli gotowi z tą Ewangelią rzeczywiście pójść do innych i apostołować, aby chrześcijaństwo było dynamiczne, otwarte, żeby było poszukiwaniem nowych ludzi. Nowe środki wyrazu pojawiają się same, naturalnie, w miarę jak wzrasta pragnienie podzielenia się Dobrą Nowiną w sercu konkretnych osób – osób obdarowanych różnymi darami, talentami, zainteresowaniami, żyjących w danym kręgu kulturowym, ale zachwyconych dobrocią Boga.

Ewangelizacja młodych jest dzisiaj najpilniejszym zadaniem Kościoła. W przyszłość trzeba inwestować, także w przyszłość Kościoła, którą zapewnią ewangelizowani i ewangelizujący ludzie młodzi. Jan Paweł II pozostawił nam narzędzie takiej ewangelizacji w wielu postaciach: Światowych Dniach Młodzieży, Salezjańskiej Pielgrzymki Ewangelizacyjnej, Pustyni Miast czy też wielu innych wspólnotach.

Czas Łaski jakim jest czas Tej Pielgrzymki  stanowi nadal szansę dla nas na w pełni wykorzystaną możliwość podjęcia wspólnej drogi,  swoistej „ewangelizacji w drodze” z młodymi i wobec młodych w naszych wspólnotach. Pamiętajmy, że My jako ludzie młodzi musimy poczuć się ewangelizatorami, a nasza ewangelizacyjna działalność ma prowadzić do jednego- do spotkania z Żyjącym, Zmartwychwstałym Chrystusem. Amen.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…