Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość
22 czerwca 2013 roku dębnicki kościół w Krakowie pw. św. Stanisława Kostki był świadkiem uroczystości święceń diakonów. Mszy Świętej przewodniczył ks. bp Grzegorz Ryś, który wygłosił słowo i udzielił święceń diakonatu 16 naszym współbraciom:
- z inspektorii krakowskiej: Łukaszowi Auguściakowi, Franciszkowi Janydze i Dawidowi Waliczkowi;
- z inspektorii pilskiej: Mirosławowi Chyzie, Piotrowi Pączkowskiemu i Danielowi Śliwińskiemu;
- z inspektorii warszawskiej: Łukaszowi Biziewskiemu, Michałowi Chorążemu, Radosławowi Kuśmierzowi i Leonardowi Szewczykowi;
- z inspektorii wrocławskiej: Grzegorzowi Dłużniakowi, Sławomirowi Drapiewskiemu, Adamowi Drozdowi, Bartłomiejowi Janke, Mateuszowi Krzywdzie i Bartoszowi Mikule.
Drugi następca św. Piotra Apostoła na biskupiej stolicy w Antiochii, biskup Ignacy, krótko przed swoją męczeńską śmiercią w roku 107 napisał do młodej i rozwijającej się wspólnoty chrześcijańskiej w Smyrnie list, w którym pozostawił słowa zachęty i pouczenia: Wszyscy idźcie za biskupem jak Jezus Chrystus za Ojcem, a za waszymi kapłanami jak za Apostołami; szanujcie diakonów jak przykazania Boże. Niech nikt w sprawach dotyczących Kościoła nie robi niczego bez biskupa.
W Kościele pierwszych wieków, ukazanym w tradycji przez wielu Ojców Kościoła, a zwłaszcza przez wspomnianego już świętego Ignacego Antiocheńskiego, diakoni posiadali wielkie znaczenie. Na obszarze dawnej Palestyny diakoni troszczyli się przede wszystkim o materialne potrzeby gminy jerozolimskiej. Diakonów ustanawiano powszechnie w pierwszych stuleciach dziejów Kościoła. W wiekach późniejszych znaczenie diakonatu uległo pomniejszeniu, a w Kościele łacińskim diakonat stał się przejściowym stanem przed kapłaństwem. Obecnie w Kościele rzymskokatolickim diakoni mogą głosić Słowo Boże w czasie celebracji liturgicznej, udzielać chrztu świętego, asystować przy zawieraniu małżeństw oraz prowadzić pogrzeby.
Bp Ryś w swoim słowie podkreślił, że święcenie diakonatu to święcenia do służby. Człowiek, który wybiera Boga jako swojego Pana, któremu służy, jest po ludzku spełniony, gdyż to, co wówczas w zamian otrzymuje, zaspokaja go w sposób niewyobrażalnie większy niż jakiekolwiek jedzenie czy odzienie, czy wszystkie inne rzeczy na tym świecie. Bp Ryś zaznaczył, że w pełni diakonem, czyli absolutnym sługą, był Jezus Chrystus, na którym mamy się wzorować. Mamy zostawić wszystko i uczynić absolutny dar z siebie dla innych.
Naszych 16 współbraci ponowiło swoją decyzję pójścia za Chrystusem Najwyższym Kapłanem przyjmując święcenia diakonatu. W tym szczególnym dla nich dniu towarzyszyli im licznie przybyli współbracia salezjanie, księża proboszczowie z rodzinnych parafii oraz najbliższa rodzina, przyjaciele i młodzież.
j.m.
foto: Paweł Szewczyk
