Prawykonanie utworu Dominus regit me, Psalmus 23 (22) Pawła Łukaszewskiego w Lądzie
W dniu 28 października 2013 r., podczas uroczystości poświęcenia ołtarza Męczenników II wojny światowej w kościele pw. Najświętszej Marii Panny i św. Mikołaja w Lądzie, odbyło się prawykonanie utworu Dominus regit me, Psalmus 23 (22) Pawła Łukaszewskiego. Utwór został zamówiony u kompozytora na tą uroczystość przez ks. Janusza Nowińskiego SDB - Kustosza Zabytków Dawnego Opactwa w Lądzie.
Psalm 23 Dominus regit me (Pan jest moim Pasterzem) jest psalmem chrześcijańskiej nadziei i optymizmu. Został wybrany na uroczystość poświęcenia ołtarza męczenników z przekonaniem, że jest modlitwą-świadectwem zwycięstwa dobra nad złem. Dla Salezjanów, kontynuujących tradycję swojego założyciele św. Jana Bosko, Dobry Pasterz jest obrazem Chrystusa, który zwycięża łagodnością i darem z samego siebie i jest obecny w naszym życiu jako Miłość Ofiarna i Troskliwa.
Podczas pierwszej rozmowy z kompozytorem na temat planowanego utworu, 12. lutego 2013 roku, ustaliliśmy, że tekst psalmu będzie podany w łacińskiej wersji Vulgaty, a sama kompozycja ma być radosna, pogodna w brzmieniu - została ostatecznie skomponowana w pogodnej tonacji C-dur. W Wielki Piątek, 29. marca 2013 r., kompozytor przekazał gotową partyturę utworu, która z jego dedykacją trafiła do Archiwum Inspektorialnego w Pile. Na stronie tytułowej, zgodnie z sugestią ks. Janusza Nowińskiego, znalazł się szkic projektowy obrazu „Poznańskiej Piątki” autorstwa artysty malarza Janusza Szpyta - obraz ten znajduje się w zwieńczeniu ołtarza Męczenników II wojny światowej. Strona tytułowa utworu zawiera również jego oficjalną dedykację: Towarzystwo Salezjańskie Inspektoria pw. św. Wojciecha na uroczystość poświęcenia ołtarza Kapłanów-męczenników II wojny światowej i „Poznańskiej Piątki” w kościele w Lądzie nad Wartą 28. października 2013 r. Utwór Dominus regit me, Psalmus 23 został skomponowany na baryton i zespół instrumentalny w składzie: 2 oboje, 3 altówki, 2 wiolonczele i kontrabas; trwa około 7,5 minuty.
W rozmowie po zakończeniu pracy nad utworem Paweł Łukaszewski tak komentował jego powstanie: - Włożyłem w ten utwór dużo serca i mam nadzieję, że się spodoba. Jest radosny, tak jak zamierzyliśmy na wstępie. Wczytywałem się w każde słowo Psalmu, szukając jego brzmienia w muzyce. Partia barytonu to jak głos jednego z tych księży więzionych w Lądzie, który składa radosne świadectwo swojej wiary mimo tego wszystkiego, co go spotkało złego... Górująca nad smyczkami partia oboi to radosny akcent, a zarazem stylizacja brzmienia muzyki dawnej. Utwór powinien bardzo dobrze zabrzmieć w barokowym wnętrzu lądzkiej świątyni.
Do prawykonania utworu ks. dr Ryszard Sadowski - ówczesny Rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Lądzie, zaprosił muzyków Filharmonii Poznańskiej. Skład zespołu zaproponował Dyrektor Filharmonii Wojciech Nentwig: Łukasz Kocur - baryton, Tomasz Gubański - obój, Piotr Maćkowiak - obój, Dominik Dębski - altówka, Karolina Lewińska-Bąk - altówka, Przemysław Mrowiński - altówka, Maria Liszkowska-Sikorska - wiolonczela, Józef Czarnecki - wiolonczela, Szymon Guzowski - kontrabas. Próbę zespołu w lądzkim kościele w dniu prawykonania utworu poprowadził sam kompozytor.
