Poświęcenie prezbiterium
W dniu 29 stycznia 2012 roku na Mszy św. o godz. 12.30 Metropolita Gdański Ks. Arcybiskup Sławoj Leszek GŁÓDŹ poświęcił prezbiterium, oraz boczne ściany świątyni pw. NMP Wspomożenia Wiernych w Rumi. Uroczystość ta była okazją do dziękowania Bogu za wszystkich, którzy przyczynili się do zrealizowania tego artystycznego projektu.
Wystrój prezbiterium zaprojektował ks. Tadeusz Furdyna SDB (Łódź). Mozaikę wykonał ks. Henryk Kaszycki SDB (Bydgoszcz), a elementy ceramiczne panowie Antoni i Janusz Bisaga (Włocławek). Nad projektem i jego realizacją czuwali byli proboszczowie: ks. Janisz Zdolski i ks. Jan Oleksiuk, a wykonanie całości było możliwe dzięki ofiarności i pracy parafian.
Na koniec Uroczystości na ręce Ks. Arcybiskupa została złożona prośbą o ukoronowanie obrazu Rumskiej Wspomożycielki i ustanowienie kościoła sanktuarium maryjnym.
ks. Kazimierz Chudzicki
(dodatek):
Wystrój prezbiterium kościoła pw. M.B. Wspomożenia Wiernych w Rumi (opis ks. Tadeusza Furdyny)
Kompozycja środkowa oparta jest na obrazie M.B. Wspomożenia Wiernych w bazylice pod tym tytułem w Turynie. Jest to obraz inspirowany przez św. Jana Bosko. Chciał on przedstawić Maryję jako Królową Dziewicę z Dzieciątkiem wśród Apostołów. Taki typ przestawiania i umieszczania Maryi jest najbardziej uroczysty w całej ikonografii chrześcijańskiej; żywa kolorystyka obrazu, łagodny wyraz twarzy Maryi i Dzieciątka, którego ramiona są otwarte, radosne niebo z aniołami sprawia, że człowiek czuje się bezpiecznie. Jest otoczony ciepłem przyjaciół i może stawić czoła swemu wezwaniu do życia chrześcijańskiego i prowadzić również własną walkę. Wartością tej kompozycji jest idea religijna, która, jak się wydaję, rodzi potężne wrażenie w sercu każdego, kto się tu znajdzie i będzie się modlił.
Tutejsza kompozycja ukazuje jakby dwie sfery – dwa poziomy. Poziom górny dokonuje się w kręgu istot niebieskich. Widzimy tu Trójcę Świętą i Madonnę. Ojca wyobraża oko zamknięte w Trójkącie Trynitarnym. Ducha Świętego – Gołębica umieszczona ponad krzyżem z Chrystusem ukrzyżowanym – chwalebnym. Postać Matki Bożej umieszczona jest w najbardziej eksponowanym punkcie kompozycji. Łączy ona pole Trójcy Świętej z polem kościoła chwalebnego, który jest reprezentowany przez Apostołów otaczających obraz. Odkupieńczy charakter krzyża na tle czerwonego szlaku (wstęgi czy krwistego strumienia), łączy niebo z ziemią. Kompozycja ilustruję więc pojęcie Kościoła historycznego i mistycznego, czyli kompletnego – jak chciał ks. Bosko. Maryja jako królowa nieba i ziemi łączy te dwie sfery. Pod względem stworzeń jest Królową Aniołów i świętych. Królewskie symbole Wspomożycielki (korona i berło) nie wyczerpują całości symboliki. Maryja np. podtrzymuje swoje dziecko na lewej ręce. W ren sposób znajduje się Ona po prawej stronie Króla, zgodnie z przywilejem wyrażonym w psalmie 45.10 „królowa w złocie z Ofiru stoi po Twojej prawicy”.
Kompozycje boczne uzupełniają kompozycję główną: - po stronie prawej – serce Jezusa. Ks. Bosko bardzo czcił ten tytuł. Wybudował w Rzymie kościół poświęcony Bożemu Sercu. - po stronie lewej znajduje się kompozycja z figurą św. Jana Bosko w towarzystwie św. Dominika Savio i bł. Laury Vicunia jako przedstawicieli wychowanków salezjańskich. Całość kompozycji charakteryzuje idee wychowawcze św. Jana Bosko. Ukazuje filary, na których opiera się to dzieło: Eucharystia jako fundament i Matka Boża. Ks. Bosko zawsze ukazywał Maryję jako Matkę działającą w Kościele i trwającą przy nas, która nieustannie działa w historii zbawienia, jako Wspomożycielka Królestwa Chrystusowego, Matką całkowicie Apostolską oddaną szczęściu ludzi teraz i na wieki.
_____________________________________________
Materiałem kompozycji jest mozaika ceramiczna – jako tło. Obraz M. B. Wspomożycielki jest obrazem olejnym. Postacie Apostołów, anioły – to również ceramika.
