Moskiewskie manewry
Niektórzy po przeczytaniu tego tytułu mogą się wystraszyć albo pomyśleć, że zamiast strony salezjańskiej włączyli jakiś portal wojenny. Spokojnie, wszystko w porządku (chyba). W dniu 7 września wspólnota Niepokalanego Poczęcia NMP w Moskwie spotkała się, by dokonać programacji życia.
Każda wspólnota zakonna stara się realizować swoje posłannictwo w oparciu o program życia wspólnoty. Nie inaczej jest w Moskwie. Jedyne, co odróżnia wspólnotę moskiewską od innych jest złożoność dzieła – bo do wspólnoty należą zarówno współbracia posługujący przy katedrze moskiewskiej, jak i współbracia pracujący w Centrum im św. Jana Bosko na Filach, a także współbrat opiekujący się domem rekolekcyjnym w Oktiabrskim. I właśnie w tym domu rekolekcyjnym zjechali się wszyscy w dniu 7 września, by przy asystencji Ducha Świętego odpowiedzieć na wyzwania stojące przed wspólnotą.
Spotkanie rozpoczęło się modlitwą, by w imię Boże móc dalej programować życie. Następnie Ks. Dyrektor powitał nowych współbraci we wspólnocie – ks. Dariusza Gojko, który przyjechał na miesiąc rozeznać możliwość dalszej pracy w Moskwie oraz kl. Rafała Chabowskiego, który odbywa drugi rok asystencji właśnie w Moskwie. Następnie wspólnota pochyliła się nad bardzo ważnym wyzwaniem, jakim jest organizacja jubileuszu 25-lecia pracy salezjańskiej na terenach rosyjskich. Przedpołudniowa część obrad zakończona została Mszą świętą konwentualną (czyli odprawianą przez wszystkich współbraci kapłanów), w czasie której kl. Rafał Chabowski ponowił swoje śluby zakonne na kolejne 3 lata.
Po obiedzie i wspólnej Koronce do Miłosierdzia Bożego powrócono do obrad, by zastanowić się nad kształtem duszpasterstwa przy katedrze oraz wyzwaniom dotyczącym życia we wspólnocie. Bardzo ciekawa i bogata w liczne wnioski dyskusja pozwoliła współbraciom zauważyć różne punkty widzenia we wspólnocie i odkryć bogactwo przemyśleń. Dzięki temu swoistemu dniu skupienia współbracia powrócili do swoich działań nie tylko z wiedzą, co mają robić, ale również z nowym zapałem, by życie salezjańskie i świadectwo o Chrystusie mogło się przez nich objawiać codziennie przez następny rok służby Panu Bogu w Kościele.
kl. Rafał Chabowski SDB
