Kwartalny dzień skupienia w Krakowie
W dniu 15 grudnia wspólnota Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Salezjańskiego w Krakowie przeżywała kwartalny dzień skupienia. Na jego przebieg składały się konferencja, adoracja Najświętszego Sakramentu i możliwość skorzystania z sakramentu pokuty i Eucharystia przed południem, a po południu koronka do Bożego Miłosierdzia i praca w grupach. Konferencję i słowo Boże podczas Mszy świętej wygłosił przełożony krakowskiej inspektorii salezjanów, ks. Dariusz Bartocha.
W swojej konferencji ksiądz inspektor bardzo mocno odniósł się do znaczenia naszego posłannictwa salezjańskiego, które przede wszystkim oznacza danie młodzieży możliwości spotkania z Jezusem. Jest to przede wszystkim taki model wychowania, który otwiera przed ludźmi bramę wiary, a wszystko to po to, aby Bogu oddać chwałę i doprowadzić dusze do zbawienia. Jako osoby konsekrowane Bogu i oddane młodzieży mamy w takim posłannictwie odnaleźć drogę naszego uświęcenia.
W dalszej części swojego słowa ksiądz Bartocha odniósł się do fragmentu Ewangelii wg św. Marka o pierwszym rozmnożeniu chleba (Mk 6, 30-44). Tak jak uczniowie Jezusa, tak my salezjanie, aby pełnić posługę wobec ludzi, musimy Chrystusowi oddać wszystko, nawet jeśli jest tego bardzo niewiele. Mamy być jak Dobry Pasterz, który zajmuje się owcami, które tego pasterza nie mają. Ponadto, jak uczniowie w Ewangelii, my również zostaliśmy zaproszeni do udziału w Posiłku i przywołania innych do tego udziału. Jest to tajemnica eucharystycznego życia salezjańskiego – to właśnie z Eucharystii czerpiemy moc do naszej pracy z młodzieżą.
Natomiast w słowach homilii w czasie Mszy świętej ksiądz inspektor przypomniał nam o niezwykłości powołania księdza Bosko, jakim było posłanie do młodzieży. Wypełniając to powołanie, założyciel salezjanów był pokorny, silny i odważny. Ksiądz Bartocha uświadomił nam też, jaka jest współcześnie sytuacja młodzieży, jakie są jej pragnienia i tęsknoty. Naprzeciw tym pragnieniom i tęsknotom powinien wyjść salezjanin jako Dobry Pasterz. Ale żeby nim być, musi tak jak uboga wdowa oddać wszystko, musi jako nowy apostoł obrać za fundament Słowo Chrystusa i głosić Jego orędzie, gdyż tego oczekuje świat, jeśli nawet tego nie wie.
Leonard Szewczyk SDB
foto: Krzysztof Trojanowski SDB
