Anima Christi sanctifica me - 7 nowych kapłanów w Towarzystwie Salezjańskim
Wigilia uroczystości Zesłania Ducha Świętego zebrała w lądzkich murach rzesze ludzi z różnych stron. 18 maja bowiem w kościele pw. Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja odbyły się święcenia prezbiteratu.
Pierwsi goście zaczęli przybywać do Lądu już przeddzień uroczystości. Dzięki temu mogli wziąć udział w uroczystej jutrzni o godzinie 7.00 w kościele, którą celebrował w asyście diakonów ks. rektor WSDTS w Lądzie Ryszard Sadowski. Następnie zaczęli przybywać członkowie rodzin, bliscy, przyjaciele, znajomi neoprezbiterów, a także wierni z parafii, w których przebywali oni na praktykach diakońskich. O godzinie 10.00 z Sali Opackiej na piętrze klasztoru wyruszyła procesja w kierunku kościoła. Piękne brzmienie organów lądzkich pobudzało wszystkich uczestników liturgii do wzniesienia swych serc ku Bogu, by podziękować Mu za to, że obdarzy za chwilę godnością kapłańską 7 salezjanów z inspektorii pilskiej. Następnie chór z Konina wykonał pieśń "Oto jest dzień", która jeszcze dobitniej podkreślała wagę dzisiejszej celebracji. Eucharystii przewodniczył ks. biskup Wojciech Polak, który jest biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej, zaś od 2 lat pełni także funkcję sekretarza generalnego Konferencji Episkopatu Polski.
Liturgia słowa przypomniała wszystkim zebranym, że od samego początku Kościoła głoszenie Słowa Bożego było podstawowym zajęciem Apostołów. W homilii Ksiądz Biskup przypomniał jeszcze wtedy diakonom, że kapłan jako współpracownik biskupa jest posłany, aby nie tylko słowem, ale i życiem przybliżać ludzi do Boga.
Po słowie, które zostało skierowane przede wszystkim do kandydatów do święceń, nastąpił uroczysty obrzęd święceń kapłańskich. W czasie Litanii do Wszystkich Świętych na twarzach wielu ludzi, także diakonów, pojawiły się łzy radości. Później ksiądz biskup włożył na wszystkich diakonów ręce, a po nim pozostali kapłani znajdujący się w świątyni, jako znak jedności kapłaństwa. Kolejnym pięknym obrzędem było namaszczenie rąk już neoprezbiterów olejami świętymi. Wzruszającym momentem było, gdy nowowyświęceni kapłani zakładali stułę nie przez ramię, jak mieli dotychczas, lecz na sposób kapłański, i otrzymywali z rąk bliskich im księży biały ornat.
Po Mszy Świętej, gdy nastąpił moment przemówień, ksiądz inspektor przypomniał nowym kapłanom salezjańskim, że ich misją jest taka praca, by nikt nie mógł powiedzieć, że jest niczyj, bo wszyscy są Boga; że mają nie tylko głosić ludziom, że są kochani, ale też tak postępować, by oni to odczuli. Później głos zabrali neoprezbiterzy, którzy w swoim podziękowaniu nie opuścili nikogo, lecz każdemu za dobro wyświadczone wyrazili dziękczynienie i poprosili wszystkich zebranych o modlitwę.
Po uroczystym błogosławieństwie i procesyjnym powrocie do zakrystii w Sali Opackiej Ksiądz Inspektor ogłosił wszem i wobec, dokąd udadzą się nowi kapłani salezjańscy:
ks. Dawid Błażków będzie posługiwał we wspólnocie pw. Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Rumi
ks. Dariusz Dąbrowski będzie pracował we wspólnocie pw. bł. Michała Rua w Szczecinie - Wielgowie
ks. Dominik Gręda będzie żył i pracował we wspólnocie pw. św. Marka w Bydgoszczy
ks. Mateusz Kopaniecki będzie sprawował posługę kapłańską we wspólnocie pw. Świętej Rodziny w Słupsku
ks. Michał Kwiatkowski będzie posługiwał we wspólnocie pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Rumi
ks. Krzysztof Tylutki idzie do pracy we wspólnocie pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Aleksandrowie Kujawskim
ks. Paweł Wątor uda się do wspólnoty pw. świętego Józefa w Szczecinie.
Neoprezbiterom życzymy wytrwałości oraz Bożego błogosławieństwa na drodze życia salezjańskiego i kapłańskiego. Niech przez ich posługę Boża chwała na ziemi wzrasta, wierni zdążają do Królestwa Niebieskiego, zaś oni sami poprzez pracę z młodzieżą osiągają szczęście - zarówno doczesne, jak i wieczne!
kl. Rafał Chabowski
