Zwiedzający przewodnicy
W weekend 23-25 maraca, grupa młodych Salezjanów – przewodników po lądzkim klasztorze – udała się wraz z ks. Wojciechem Lechem SDB na coroczny wyjazd integracyjno – naukowo – turystyczny. Tradycyjnie celem wyjazdu stały się zabytki pocysterskie, położone tym razem w okolicach Wrocławia: Trzebnica i Lubiąż oraz kilka innych zabytków.
W weekend 23-25 maraca, grupa młodych Salezjanów – przewodników po lądzkim klasztorze – udała się wraz z ks. Wojciechem Lechem SDB na coroczny wyjazd integracyjno – naukowo – turystyczny. Tradycyjnie celem wyjazdu stały się zabytki pocysterskie, położone tym razem w okolicach Wrocławia: Trzebnica i Lubiąż oraz kilka innych zabytków.
Pierwszego dnia, w sobotę, odwiedziliśmy sanktuarium św. Jadwigi Trzebnicy, gdzie znajduje się przepiękny, zbarokizowany kościół gotycki, w którym spoczywają relikwie św. Jadwigi Śląskiej, patronki tego regionu. Dzięki gościnności obecnych gospodarzy tego miejsca – Salwatorianów – mogliśmy zwiedzić kościół, krypty kościoła, oddać cześć relikwiom św. Jadwigi oraz zobaczyć i usłyszeć wiele informacji na temat życia cystersów i losów kościoła i klasztoru. Mieliśmy również okazję zwiedzić klasztor sióstr Boromeuszek, który znajduje się w jednym ze skrzydeł pocysterskiego zabytku.
Po prawie dwugodzinnym zwiedzaniu, udaliśmy się na miejsce naszego noclegu – do Inspektoratu we Wrocławiu, gdzie dzięki życzliwości i uprzejmości współbraci ze wspólnoty inspektorialnej, mogliśmy zjeść wspaniałą kolację i zregenerować siły podczas snu. Mieliśmy również okazję pozwiedzać starówkę wrocławską i słynny na całą Europę Rynek Miejski.
Drugiego dnia naszej wycieczki, po Mszy Świętej i śniadaniu, udaliśmy się w dalszą drogę. Naszym celem był Lubiąż – jeden z największych klasztorów w Europie. W latach świetności w klasztorze mieszkało 70 cystersów, niestety pod wpływem zawieruchy dziejów, klasztor przechodził z rąk do rąk, stając się swego czasu nawet siedzibą dla zakładu psychiatrycznego. Stopniowo całość popadła w ruinę. Na szczęście w latach dziewięćdziesiątych powstała fundacja ratująca zabytek i stopniowo kompleks klasztorny odzyskuje swoją świetność.
Lubiąż okazał się również miejscem niespodziewanego, ale jakże radosnego spotkania. Dzięki Bożej Opatrzności, udało się nam spotkać z siostrami Salezjankami i Postulantkami z Pieszyc. Doprawdy, było to rzeczywiście bardzo radosne, rodzinne spotkanie, które przyniosło wiele radości, okazji do refleksji i wspólnego zbudowania się w powołaniu. Wizytę w Lubiążu zakończył wspaniały obiad.
W ramach naszej wycieczki, odwiedziliśmy również takie miejscowości jak: Jodłowice, Brzeg Dolny i Wołów, które również w niezwykły sposób spowodowały uśmiech na naszych twarzach. Cały wyjazd przewodników okazał się sporym sukcesem i z niecierpliwością oczekujemy na kolejny. A ten już za rok!
kl. Michał Słojewski SDB
za: www.wsdts.pl
