Visita d´Insieme - podsumowanie
W dniach od 3 do 7 września w Krakowie przedstawiciele salezjanów Europy Środkowej i Wschodniej obradowali wraz z przedstawicielami zarządu generalnego, z przełożonym generalnym na czele, na temat teraźniejszości i przyszłości Zgromadzenia w tej części Europy.
Visita d'Insieme jest spotkaniem inspektorów (prowincjałów), wikariuszy inspektorów, ekonomów inspektorialnych oraz radców inspektorialnych z przedstawicielami zarządu generalnego, którym przewodniczy przełożony generalny. Na spotkanie w Krakowie przybyli z Rzymu: przełożony generalny ks. Pascual Chávez, jego wikariusz ks. Adriano Bregolin, radca ds. formacji ks. Francesco Cereda, radca ds duszpasterstwa młodzieży ks. Fabio Attard, ekonom generalny Jean Paul Muller oraz radca regionalny dla Europy Północnej, do której przynależy Polska, ks. Marek Chrzan. W obradach uczestniczyli salezjanie ze Słowenii, Chorwacji, Węgier, Słowacji, Czech, Ukrainy (obrządku łacińskiego i wschodniego) Polski i Rosji.
Obrady, na które składały się wystąpienia plenarne, a także prace w sześciu grupach językowych (cztery w języku włoskim, dwie po polsku), dotyczyły m.in. weryfikacji postanowień ostatniej Kapituły Generalnej, duszpasterstwa młodzieżowego w kontekście powołaniowym, dyscypliny zakonnej oraz przyszłości struktur Zgromadzenia w Europie. Tematem, który często powracał, był Projekt Europa, realizowany przez salezjanów od 2008 roku, mający na celu ożywienie charyzmatu salezjańskiego na Starym Kontynencie. Wszystkie tematy – także te bardzo trudne – były poruszane ze szczerością i otwartością. Zgromadzeni pytali między innymi, w jaki sposób mamy towarzyszyć powierzonej nam młodzieży, zauważając jednocześnie, że młodzież związana z salezjanami wielokrotnie szybciej nawiązuje ze sobą kontakty na poziomie międzynarodowym niż sami salezjanie.
Przełożony Generalny w przemówieniu podsumowującym przedstawił trzy oczekiwania wobec salezjanów tej części Europy, które zawarł w trzech słowach: mistycyzm, proroctwo i służba. Mistycyzm, czyli potrzeba ciągłego nawracania, które wynika z postawienia Boga w centrum życia; proroctwo dotyczy świadectwa życia oraz modelu i jakości życia wspólnot salezjanów jako odważnego życia Ewangelią; służba – jeszcze większe ukierunkowanie posłannictwa do młodzieży ubogiej oraz marginalizowanej z powodów ekonomicznych, emocjonalnych, rasowych czy religijnych.
Obradom towarzyszyła także wspólna modlitwa. We wtorkowe popołudnie wszystkich uczestników przyjął w swojej kaplicy kard. Stanisław Dziwisz. Po wspólnie odmówionych nieszporach metropolita krakowski skierował słowo, w którym przypomniał między innymi związki Jana Pawła II z salezjanami.
W Europie Centralnej i Wschodniej pracuje ponad 1600 salezjanów (średnia wieku około 54 lat). W krajach byłego bloku postkomunistycznego salezjanie prowadzą wiele różnych dzieł, począwszy od szkół, ośrodków wychowawczych, przez oratoria, parafie, wydawnictwa, stacje telewizyjne, a także różne formy duszpasterstwa, w tym duszpasterstwo wśród Romów. W tej części Europy pracują nie tylko współbracia stąd pochodzący. Na przykład na Węgrzech pracują współbracia z Włoch, Indii i Wietnamu, stanowiąc duży procent prowincji węgierskiej. Inną ciekawostką jest wizytatoria obrządku wschodniego na Ukrainie, do której przynależą współbracia tego obrządku.
Chociaż w krakowskim seminarium salezjanów spotkali się salezjanie Słowianie, to językiem obrad oraz liturgii w zasadniczej części był włoski. W czasie liturgii niektóre części były w językach słowiańskich i węgierskim. Obrady odbywały się sprawnie dzięki tłumaczeniom symultanicznym na języki: polski, włoski, słowacki i węgierski.
za: salezjanie.pl
